အစုိးရသစ္ သတိျပဳသင့္တဲ့ ေဒသတြင္း အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈ ျပႆနာ

ရခုိင္အမ်ဳိးသမီးလုပ္သားမ်ား (ဓာတ္ပုံ - FM)

မုိးေအာင္/Root Investigative Agency

ရခုိင္ေဒသဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံအဆင့္ စီမံကိန္းေတြရွိသလုိ ေဒသတြင္း သဘာဝ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္ဝတဲ့ ေဒသတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။


ဒါေပမယ့္ လူဦးေရ ၃၁ သိန္းေက်ာ္ရွိတဲ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ဟာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡေတြနဲ႔အတူ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ ဦးေဆာင္တဲ့ အစုိးရသစ္လက္ထက္အထိ ပဋိကၡေတြဟာ ထိန္းသိမ္းႏုိင္တဲ့ အေနထားမွာပဲ ရွိပါတယ္။

ေျဖရွင္းလုိ႔ရတဲ့ အေျခေနထိကုိ မေရာက္ရွိေသးပါ။

အစုိးရသစ္ကုိ စိန္ေခၚေနတဲ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ ျပႆနာေတြထဲမွာ ေဒသတြင္း အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈလည္း ထိပ္ဆုံးက ပါဝင္ေနပါတယ္။

ေဒသတြင္း အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ရခုိင္ေဒသထဲက ျပည္သူေတြဟာ ျပည္ပနုိင္ငံမ်ားကုိ သြားေရာက္မႈ မ်ားျပားလာၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ ေကာက္ခံထားတဲ့ သန္ေခါင္းစာရင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္ အရ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္လုပ္သူ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းေက်ာ္(၃.၅၄) ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိလာတယ္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
 

ဒါေပမယ့္ အစုိးရရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္စာရင္းဟာ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ အဆမ်ားစြာ ကြာဟႏုိင္ဖြယ္ရွိတယ္လုိ႔ ေရြ႕ေျပာင္းေလ့လာသူမ်ားက ေျပာပါတယ္။

စီမံကိန္းေတြေၾကာင့္ လုိအပ္တဲ့ ေျမယာေတြကုိ သိမ္းဆည္းခံရၿပီး၊ ေလ်ာ္ေၾကးရရွိတဲ့ အေနထားေတြမွာလည္း ေလ်ာ္ေၾကးေငြေတြကုိ လုပ္ကုိင္ စားေသာက္ဖုိ႔ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးတာေၾကာင့္ ျပည္ပကုိ ထြက္လာတာေတြဟာလည္း ေဒသခံေတြဟာ ကာယ အေျချပဳ အလုပ္သမားေတြ အျဖစ္ ရခုိင္ျပည္နယ္ကုိ စြန္႔ခြာရတဲ့ အထဲမွာ ပါဝင္တယ္လုိ႔ အမ္းၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၂)က ဦးခင္ေမာင္ေဌးက ဆုိပါတယ္။

 “ အစုိးရအေနနဲ႔ ျပည္ပထြက္ခြာမႈနဲ႔ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္း ရွားပါးမႈကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မယ့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကုိ တစ္ခုမွ မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ ေဒသရဲ႕ လယ္ယာ စုိက္ပ်ဳိးေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးလည္း က်ယ္ျပန္႔စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖုိ႔ တင္ျပထားတာေတြ ရွိေပမယ့္ တစ္ဘက္က တုံ႔ျပန္မႈ မရွိေသးပါဘူး။”

ရခုိင္ေဒသတြင္း စြန္႔ခြာမႈဟာ ျပည္ပႏုိင္ငံကုိ သြားလာၾကသလုိ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ရန္ကုန္၊ စတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း ေက်ာက္တူး ၊ လယ္ယာ ဥယ်ာဥ္ေတြကုိ လုပ္ကုိင္ရန္ သြားေရာက္ၾကပါတယ္။

သြားေရာက္တဲ့သူေတြဟာလည္း  အလုပ္အကုိင္ အဆင္မေျပမႈေတြ ရွိၾကၿပီး ျပန္လည္ၿပီး ျပည္ပ ထြက္ခြာ သူေတြရွိၾကသလုိ ရခုိင္ျပည္နယ္ကုိ ျပန္ၿပီး လာေရာက္ၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိၾကတယ္ လုိ႔လည္း ေဒသတြင္း ေရြ႕ေျပာင္း လုပ္သားေတြက ဆုိၾကပါတယ္။

မၾကာေသးမည္ကလည္း ၂၀၁၅ ခုႏွစ္က ရခုိင္ေဒသကုိ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္က ရခုိင္တုိင္းရင္းသား ၅၀၀ ေက်ာ္အထဲက အိမ္ေထာင္စု အခ်ိဳ႕ကုိ ျပည္နယ္အစုိးရက လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရန္ႏွင့္ ေနစရာ ရရွိေအာင္ ဆုိၿပီး လယ္ယာေျမေတြ စီစဥ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

လယ္ယာေျမေတြဟာ လယ္သမားေတြအတြက္သာ အဆင္ေျပေပမယ့္ လယ္ မလုပ္တတ္တဲ့ သူေတြအတြက္ အခက္ခဲျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္က ျပန္ေရာက္လာတ့ဲ ေဒၚလွရီႏုက သူရဲ႕ စုိးရိမ္စိတ္ကုိ ဆုိပါတယ္။

“လယ္တစ္ဧကစီ ေပးဖုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။ လယ္ကုိေတာ့ မရရွိေသးပါဘူး။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆုိတာလည္း က်မတုိ႔ မသိေသးပါဘူး”

ရခုိင္ေဒသမွာ ျပည္ပ ထြက္ခြာမႈေတြထဲမွာ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ လူရြယ္ေတြ ပုိၿပီးမ်ားလာတယ္ဆုိတာကုိ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ရခုိင္ျပည္နယ္ လူဦးေရ သန္ေခါင္းစာရင္း အခ်က္အလက္အရ ထင္ရွားစြာေတြ႕ရွိရပါတယ္။

သန္ေခါင္းစာရင္မွာ ပိရစ္မစ္ပုံစံအရ ၂၀ ေက်ာ္ လူငယ္ အရြယ္ေတြဟာ ပုိမုိ သိသာစြာ ေလ်ာ့နည္းေနၿပီး ေျပာင္းေရြ႕ထြက္ခြာသူ သုိ႔မဟုတ္ ေကာက္ယူရန္ က်န္ရွိခဲ့တယ္ လုိ႔ပဲ သန္းေခါင္စာရင္းက သုံးသပ္ျပထားပါတယ္။

အစုိးရလက္ထက္ ၂ ဆက္ တုိင္တုိင္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အမတ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္ (၁) က ဦးေက်ာ္လြင္က အစုိးရအေနဲ႔ လူငယ္ေတြ ျပည္ပထြက္ခြာေနမႈကုိ မူဝါဒ တစ္ခုအေနနဲ႔ ခ်မွတ္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ေတြရေအာင္ ဖန္တီးေပးသင့္တယ္လုိ႔ သူရဲ႕ယူဆခ်က္ကုိ ဆုိပါတယ္။

လက္ရွိ အေျခေနမွာ အစုိးရအသစ္အေနနဲ႔ လူအမ်ားႀကိဳက္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကုိသာ လုပ္ျပေနၿပီး ျပည္ပထြက္ခြာမႈကုိ ရန္႔တပ္လားေစေအာင္ အတြက္ မူဝါဒတစ္ခု အခုိင္အမာရွိသင့္တယ္လုိ႔ ဦးေက်ာ္လြင္က ေျပာပါတယ္။

“ရခုိင္ျပည္နယ္ အစုိးရအေနနဲ႔ တာ၀န္ယူသင့္တဲ့အထဲမွာ လူငယ္ေတြအတြက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားတဲ့အခ်က္ကုိ ဘယ္တစ္ခုမွာမွ က်ေနာ္ မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ အစုိးရတစ္ရပ္အေနနဲ႔ ေဒသခံေတြရဲ႕ အက်ဳိးအတြက္ အမ်ားႀကီး စဥ္းစားရပါမယ္။ ငါတုိ႔ ျပည္နယ္က လူငယ္ေတြ ဘာေၾကာင့္ တုိင္းတစ္ပါးကုိ ထြက္ခြာမႈေတြ ရွိေနသလဲ။ ဘယ္လုိ အခြင့္အလမ္းေတြရွိရင္ ဒါကုိ တားဆီးႏုိင္မလဲဆုိတာ အစိုးရတစ္ရပ္အေနနဲ႔ စဥ္းစားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ခုဟာက အစုိးရက ျပည္သူေတြကုိ ေပၚပိန္းအေတြးအေခၚေတြကုိ လုိက္ၿပီး လမ္းေဆာက္ေပးမယ္။ ေက်ာင္းေဆာက္ေပးမယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာက်မႈအတြက္ေလာက္ပဲ လုပ္ေနၾကတယ္။ လူသားအရင္းအျမစ္ တစ္ခုလုံး ျပည္ပကုိ ထြက္ခြာေနမႈအေပၚ ဂ႐ုျပဳေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ မပါဘူး”

ရခုိင္ေဒသမွာ အလုပ္အကုိင္ရွားပါးမႈကုိ ပညာတတ္ေတြဟာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအျဖစ္ ဌာနာဆုိင္ရာ အစုိးရအလုပ္ကုိသာ ေရြးခ်ယ္ရၿပီး တျခား လုပ္စရာမရွိဘူးလုိ႔ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ လူငယ္ကြန္ရက္က မ်ိဳးမေအးက ဆုိပါတယ္။

“အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းက အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ မရွိပါဘူး။ ေက်ာင္းဆရာမအတြက္ေလာက္ပဲ ေနရာရွိတယ္။ ဒါေတာင္ ဘြဲ႔ရၿပီးမွပါ”

ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ဆုိရင္ အလုပ္အကုိင္ ရွားပါးတာေၾကာင္း မိန္းမေတြဆုိရင္လည္း၊ ေယာက်ၤားေတြသာ လုပ္တဲ့ အလုပ္အကုိင္ေတြသာ လုပ္ကုိင္ေနရတယ္လုိ႔ သူက ေျပာပါတယ္။


အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေတြရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲေတြကေတာ့ ရခုိင္ေဒသဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္သလုိ ၂၀၁၂ ပဋိပကၡမီးေတာက္ ေတြကလည္း ျမင္ေတြ႕ေနၾကရမွာပါ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။